Mozaika, Płaszczyzna, Przestrzeń

„Mozaika, Płaszczyzna, Przestrzeń” to wystawa prezentująca prace studentek i studentów Instytutu Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, tworzonych pod okiem pięciu pedagogów: dr Anny Wrzesień, Aleksandry Bonikowskiej, dr hab. Przemysława Tomaszewskiego, prof. ASP, dr Rafała Dobruchowskiego
i Karola Janiaka. Autorki i autorzy zmierzyli się z pojęciem, jakim jest mozaika- był to jednak jedynie punkt wyjścia do zróżnicowanych działań twórczych. Wystawa jest zwieńczeniem serii aktywności zorganizowanych przez Akademię Paradyż pod tytułem „Inspirowane mozaikami Łodzi".

Mozaika, dekoracyjna sztuka zdobienia powierzchni, w której małe, różnokształtne elementy są łączone w całość, tworząc wzory, obrazy
lub dekoracje. Mozaika to również moduł, element, cząstka, opowieść. Próba twórczego, projektowego zderzenia się z interpretacją tego pojęcia zaowocowała dziełami obejmującymi szeroki zakres środków ekspresji. Wystawa obejmuje prace graficzne, ograniczające działania
do dwóch wymiarów, zderzając ze sobą piktogramy, czy tworząc opowieści. Znajdują się również na niej prace, które traktują mozaikę jako obiekt przestrzenny, wychodzą nawet poza ramy płaszczyzny,
z którą zwykle mozaika jest utożsamiana, tworząc obiekty przestrzenne.

Na wystawie licznie reprezentowana jest Pracownia Projektowania Społecznego, prowadzona przez dr Annę Wrzesień. W ramach kursu studentki i studenci projektowali autorskie znaki, wyrażające graficznie bliskie dla nich pojęcia. Dziewięć słów - często nie związanych z sobą znaczeniowo, tworzą graficzną grupę piktogramów o oryginalnym kształcie, odnalezionych w konstruktywnej wyobraźni. Powstaje w ten sposób mozaika znaków i znaczeń, mozaika semantyczna. „Pojęcie nabiera kształtu”.

Dr hab. Przemysław Tomaszewski, prof. ASP pomógł zmierzyć się
z zagadnieniem opatrzonym tytułem „Odbicia smutku i nadziei”.
Za pomocą modułowości obiektów oraz wizerunku potłuczonych lusterek, przekazują bogactwo i różnorodność mozaikowej sztuki. Dzięki projektowi zyskała nowe oblicze, stając się nie tylko piękną formą, ale również ciekawym i innowacyjnym sposobem wyrażania siebie. Jest to dzieło, które wykorzystuje zjawisko przestrzeni i refleksji, aby przekazać emocjonalne przesłanie, a jednocześnie zachęcić odbiorcę do zrozumienia i przeżywania subtelnych emocji w codziennym życiu.

Pracownia Modelowania Procesów Użytkowych pod kierownictwem dr Rafała Dobruchowskiego, zinterpretowała hasło „mozaika” rozumiane jako zbiór drobnych elementów posiadających materialną formę. Postrzegane jako przypadkowo budowany układ nabierają nowych znaczeń w trakcie obserwacji z dalszej perspektywy. Studentki i studenci zderzyli się z pojęciem warunkowości odbioru dzieła. Powstałych obiektów można doświadczać na różny sposób, w zależności od odległości postrzegania.

Aleksandra Bonikowska w ramach kursu Rysunku Zawodowego poprowadziła studentów w grupowej pracy, której efektem jest rysunkowa opowieść. Mozaika jest w tym przypadku interpretowana jako zbiór wydarzeń, jako nośnik historii. Wyzwaniem dla II roku Wzornictwa był również zbiorowy charakter pracy nad dziełem. Jest ono tym samym mozaiką złożoną nie tylko z rysunków, ale z autorów.

Studenci pierwszego roku, prowadzeni przez Karola Janiaka w ramach kursu Podstaw Projektowania, poddali analizie wylosowane warzywa
i owoce. Skutkiem procesu był zbiór cech i form, tworzących język stylistyczny badanych obiektów. Następnie młodzi adepci sztuki projektowania mieli za zadanie, zgodnie z przeprowadzoną analizą, zaprojektować i wykonać mozaiki. Wyzwanie jednak polegało na tym, że miała to być przestrzenna interpretacja pojęcia, oderwana od tego, czego po tym terminie można by się spodziewać. Mozaika miała w sposób modularny budować ciekawy obiekt przestrzenny, instalację, rzeźbę - obiekt.

Istotą wystawy nie jest zaprezentowanie mozaiki, takiej jaką znamy, czy jakiej oczekujemy. Ekspozycja jest zbiorem bardzo autorskich interpretacji, pokazujących wyjątkową wrażliwość każdej z autorek i autorów. Sama jest swoistą mozaiką - zbiorem pozornie niezwiązanych obiektów, którym jednak w tle towarzyszy wspólny mianownik. Pokazuje też, jaką pojemność może mieć pozornie bliskie zagadnienie, w tym przypadku mozaika. Wystarczy odrzucić pierwsze skojarzenia, czy wyobrażenia związane z terminem. Wydestylowaniu ulega bardzo ulotna istota, dla każdego trochę inna. W rezultacie mozaika staje się jedynie punktem wyjścia do poszukiwań rozwiązań o funkcji czy znaczeniu bardzo różnym, ale rozważania mogą prowadzić również do braku takowych, tworząc obiekty będące istotą samą dla siebie.

Kursy

• dr Anna Wrzesień, Pracownia Projektowania Społecznego, „Pojęcia nabierają kształtu. Projekt autorskich piktogramów”
• Aleksandra Bonikowska, Rysunek Zawodowy, „Krótka historia studentów II roku przedstawiona w obrazkach“
• Dr hab. Przemysław Tomaszewski, Pracownia Semiotyki Formy, „Odbicia smutku i nadziei"
• dr Rafał Dobruchowski, Pracownia Modelowania Procesów Użytkowych, „Mozaika jako zbiór drobnych elementów posiadających materialną formę”
• Karol Janiak, Podstawy Projektowania II, „Biozajka

Wystawa prezentowana w ramach Łódź Design Festival 2023 „Future Perfect".

Oprawa graficzna

Karol Janiak

 

Kurator

Karol Janiak

 

Organizatorzy

Akademickie Centrum Designu i Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi

 

Partner

Ceramika Paradyż

 

Miejsce

P1_Akademickie Centrum Designu

Księży Młyn 13/15, Łódź

(wejście od ul. Księży Młyn)

Wernisaż

18 maja godz.20.00 (P 1)

 

Wystawa czynna

od 19 maja do 11 czerwca 2023 r.
wt. - czw. 11.00 - 15.00
pt., sob. i ndz. 12.00 - 19.00

/ w okresie Łódź Design Festiwalu 18  - 28 maja wystawa czynna codziennie w godz. 12.00  - 19.00,

(wejście od ul. Księży Młyn)

Wstęp wolny